Каспар Дејвид Фридрих

Каспар Давид Фридрих бил германски романтичен сликар на пејзажи роден на 5 септември 1774 година во Грајфсвалд, Померанија, кој тогаш бил дел од Шведска. Тој беше шесто од десетте деца на Адолф Готлиб Фридрих, производител на свеќи, и неговата сопруга Софи Доротеа Бечли. Неговото семејство се преселило во Дрезден кога тој имал седум години, каде што го добил своето рано образование и уметничко образование.

Во 1798 година, Фридрих влегол во Академијата во Копенхаген, каде што студирал под Јенс Јуел и научил да слика во неокласичен стил. Се вратил во Дрезден во 1804 година и станал член на Академијата за ликовни уметности во Дрезден. Фридрих се оженил со Каролин Бомер во 1818 година и заедно имале три деца.

Сликите на Фридрих се познати по нивните драматични и контемплативни пејзажи, често прикажувајќи осамена фигура која размислува за пространоста на природата. Тој беше под влијание на германското романтично движење, кое ги нагласи емоциите, имагинацијата и индивидуализмот. Други влијанија врз неговата работа се филозофијата на Имануел Кант и литературата на Јохан Волфганг фон Гете.

Техниката на Фридрих вклучува сликање со тенки слоеви маслена боја на платно, што му овозможило да создаде светлечки и атмосферски ефект. Тој често користеше пригушена палета на бои, нагласувајќи ја природната убавина на пејзажот над која било одредена тема.

Работата на Фридрих имаше значително влијание врз развојот на германскиот романтизам и влијаеше на многу подоцнежни уметници, вклучувајќи ги и експресионистите. Неговите слики и понатаму се високо ценети поради нивната емоционална моќ и техничка вештина.

Еве пет од најважните слики на Фридрих:

1. „Скитник над морето на маглата“ (1818) - Оваа иконична слика покажува осамена фигура која стои на врвот на карпеста пропаст, гледајќи над огромен, маглив пејзаж. Таа стана една од најпознатите слики на романтизмот.

2. „Опатијата во дабот“ (1810) - Оваа слика прикажува напуштена готска опатија во пуст, зимски пејзаж. Тоа е опседнувачко и меланхолично дело кое ја отсликува фасцинацијата на Фридрих од урнатините и распаѓањето.

3. „Крстот во планините“ (1808) - Оваа слика покажува едноставен дрвен крст кој стои среде карпестиот планински пејзаж, осветлен со блескаво зајдисонце. Тоа е моќен израз на верата и убавината на природата.

4. „Море од мраз“ (1823-24) - Оваа слика прикажува огромна санта мраз опкружена со бурно море. Тоа е живописен и драматичен приказ на моќта и опасноста на природата.

5. „Изгреј на месечината над морето“ (1822) - Оваа слика покажува полна месечина што изгрева над мирно море, со едрилица во далечината. Тоа е спокојно и медитативно дело што ја доловува возвишената убавина на природниот свет.