Класицизам
Класицизмот е западно уметничко движење кое првенствено се засновало на антички грчки и римски стилови и многу позајмено од ренесансата. Ги фаворизираше класичните идеали за убавина, разум, формалност, рамнотежа, хармонија и ред; стави акцент на идеалните човечки пропорции. Класицизмот се потпираше на воздржаност во употребата на боја, пропорција и размер. Честопати беше претставена со фигури кои беа во идеална форма, многу детални и голи. Класицизмот беше реакција против барокната уметност и нејзината употреба на боја, движење, сензуалност и драматична тема. Во класицизмот, бојата често се користела за да претставува хармонија и ред. Централниот фокус на класицизмот беше на човечкото тело и неговите пропорции. Користеше елементи од архитектура, скулптура и сликарство за да ја претстави природата преку човечкото тело. Класицизмот беше доминантно уметничко движење во западната цивилизација до периодот на романтизмот. Периодот на класицизмот беше обележан со доминација на разумот и логиката. Уметниците се стремеле да ја отсликаат убавината во своите слики без емоции и страст, за да пренесат чувство на смиреност и хармонија. Уметниците-класици сакаа да ги изразат своите мисли и да ја доловат основната суштина на нештата наместо да копираат или едноставно да ги прикажуваат предметите како што се набљудувани. Стилот беше формален и прецизен, но немаше емоции и движење. Основното јадро на класицистичкото движење беше верувањето дека уметноста треба да ја прикаже природата за да ги едуцира и подобри човечките суштества. Кон крајот на 17 век класицизмот почнал да се шири од северна Европа, особено Франција, во секој друг дел на Западна Европа.