Рана ренесанса
Уметноста од периодот помеѓу 1300 и 1450 година се нарекува рана ренесанса. Терминот го разликува овој период од високата ренесанса која се случила подоцна во 16 век. Следствено, терминот рана ренесанса се однесува на сликарството, скулптурата и архитектурата кои покажуваат зголемена тенденција кон натурализмот, наместо апстрактна декорација. Раната ренесанса беше време на промени на многу други начини, од почетокот на хуманизмот до крајот на феудализмот. Тоа беше време кога уметниците почнаа да се интересираат повеќе за сопствените чувства отколку за раскажување приказни или за претставување на реалноста. Тие станаа индивидуалисти кои имаа нови идеи за тоа како треба да се прави уметност. Тие се обидоа да го изразат она што го чувствуваат преку сликање. Повеќето уметници од тој период започнале како асистенти во работилниците. Нивните мајстори ги научија како да сликаат, но тие беа слободни да експериментираат со сопствените идеи и техники. Бидејќи сликарите имаа таква слобода, тие почнаа да работат независно еден од друг. Тие станаа специјалисти, сликајќи една тема одново и одново, како што се религиозни теми, портрети или пејзажи. Ова им овозможи да развијат свои стилови. Раната ренесанса не е она што луѓето обично мислат дека е затоа што започнала во различни периоди на различни места.
