Маријана фон Врефкин

Маријана фон Верефкин (1860-1938) беше руско-германска уметница позната по нејзиниот придонес во развојот на експресионизмот и нејзиното учество во различни уметнички групи на почетокот на 20 век.

Родена во Тула, Русија, фон Верефкин била ќерка на богат воен офицер и мајка која била успешна пијанистка. Таа пораснала во привилегирана средина и се стекнала со класично образование, студирајќи музика, литература и јазици. Во младоста покажала интерес и за цртање и сликање, но нејзините родители не ја одобрувале уметноста како професија за жена.

Во 1880 година, фон Верефкин се преселила во Санкт Петербург за да ги следи нејзините уметнички аспирации. Студирала под Илја Репин, познат руски сликар, и била длабоко под влијание на неговиот реалистички стил. Во 1892 година, таа го запознала Алексеј фон Јавленски, друг студент на Репин, кој станал нејзин придружник и на крајот нејзин сопруг. Заедно ја напуштиле Русија и се населиле во Минхен, Германија.

Во Минхен, фон Верефкин и Јавленски се вклучија во различни групи на уметници, вклучувајќи го и Синиот јавач, движење кое се обидуваше да се оттргне од академските традиции и да прифати нов, поизразен стил на уметност. Фон Верефкин бил поврзан и со Neue Künstlervereinigung München (Ново здружение на уметници од Минхен), кое вклучувало уметници како Василиј Кандински и Франц Марк.

Раното дело на Фон Верефкин се карактеризираше со реалистичен стил, но таа постепено се придвижи кон поизразен, апстрактен стил. Таа експериментираше со бојата и формата, често користејќи смели, интензивни нијанси и поедноставени форми. На нејзината работа влијаеше и нејзиниот интерес за спиритизам и мистицизам.

Најважните слики на Фон Верефкин вклучуваат:

1. „Бура“ (1904): Оваа слика се смета за едно од раните ремек-дела на фон Верефкин. Се одликува со бурен пејзаж со драматични, вртливи облаци и чувство на напнатост и нелагодност.

2. „Руската пејачка“ (1907): Оваа слика прикажува жена во традиционална руска облека како пее со голем интензитет. Светлите, живописни бои и стилизираните форми пренесуваат чувство на енергија и емоции.

3. „Црната Богородица“ (1910): Оваа слика прикажува средновековна статуа на Богородица. Употребата на темни, мрачни бои и искривени форми на Фон Верефкин создава чувство на мистерија и почит.

4. „Автопортрет со светилка“ (1910): Овој автопортрет го прикажува фон Верефкин со светилка, создавајќи драматичен контраст помеѓу светлината и сенката. Поедноставените, аголни форми и интензивните бои пренесуваат чувство на интроспекција и интензитет.

5. „The Mandrill“ (1912): Оваа слика прикажува мандрила, еден вид примати, во задебелена, стилизирана форма. Интензивните, живописни бои и поедноставените форми создаваат чувство на енергија и движење.

Како заклучок, Маријана фон Верефкин беше важна фигура во развојот на експресионизмот и нејзината работа го одразува нејзиниот интерес за спиритизам и мистицизам. Нејзините слики се карактеризираат со смели бои и поедноставени форми, пренесувајќи чувство на емоции и интензитет. Нејзините најважни дела се „Бура“, „Руската пејачка“, „Црната девица“, „Автопортрет со светилка“ и „Мандрил“.