Неокласицизам
Неокласицизмот беше уметничко движење кое го користеше и се вртеше околу концептот на грчки и римски стил и класични теми. Движењето настанало во период по романтизмот, во текот на доцните 1700-ти до раните 1800-ти, но денес најчесто се нарекува дел од 19 век. Неокласицизмот се карактеризира со строги правила на декор, хармонија, пропорција и вкус; со што се враќа благодарноста за класичните верзии на овие особини. Стилот се оддалечи од романтизмот поради неговиот фокус на симетрија и воздржаност, а не на емоционално изразување. Неокласицизмот се фокусира на човечката форма и се стреми да ги имитира класичните грчки стилови. Уметниците црпеа инспирација од антиката и се фокусираа на античката грчко-римска култура од различни причини; вклучувајќи ги и нивните достигнувања во уметноста, архитектурата, литературата и филозофијата. Неокласицизмот првично не бил движење, туку оживување на класичната уметност и архитектура; особено стиловите кои биле истакнати во старогрчката култура.
