Романтизам
Романтизмот, наречен и романтична уметност е европско уметничко движење кое потекнува од втората половина на 18 век. Романтизмот се состоеше од промена на традиционалните техники за класично сликарство со додавање на нови емоции на уметничкото дело и чувство поприродно за него. Романтичарите ја фаворизираа употребата на живи бои и различни композиции за разлика од класичните уметници. Романтичарите беа многу инспирирани од природата, имагинацијата, карактеристиките кои не се заеднички со класичниот уметник. Романтизмот настанал како реакција на индустриската револуција и политичките револуции во Европа. Имаше промена на власта од кралеви во луѓе кои бараа демократија. Поради ова, имаше општествени промени кои доведоа до употреба на нови теми кои ја рефлектираа оваа промена во општеството. Романтичарите веруваа во индивидуални искуства наместо во традиционални правила. Имаше предност за имагинација, природа и емоции наместо рационализам и ред. Романтичната уметност е опишана како експресивна, емотивна, имагинативна, духовна и визионерска. Романтизмот во светот на уметноста беше реакција на класицизмот на неокласичната ера. Главната разлика помеѓу романтизмот и класицизмот е дека додека класичната уметност се придржува до строги правила, структура и форма, романтичната уметност е повеќе експериментална и имагинативна. Има и други разлики како што се шеми на бои, тема, теми против регуларноста во формата и симетријата. Главната цел на романтичарот била да ги прикаже чувствата наспроти реалноста. Се вели дека уметниците биле инспирирани од природата затоа што ја барале убавината далеку од градовите каде што станало тешко да се најде. Различниот стил на сликање беше резултат и на промените во сценографијата што ги наведе уметниците да претпочитаат пејзажи наспроти историските настани.
