Микеланџело

Микеланџело ди Лодовико Буонароти Симони, попознат како Микеланџело, бил италијански скулптор, сликар, архитект и поет од високата ренесанса. Роден е на 6 март 1475 година во Капрезе, Тоскана, Италија, во семејството на Лодовико ди Леонардо Буонароти Симони и Франческа ди Нери дел Минијато ди Сиена. Микеланџело бил вториот од петте браќа, а неговото семејство живеело во Фиренца, каде што неговиот татко работел како владин администратор.

Детството на Микеланџело не беше лесно, бидејќи неговата мајка страдаше од лошо здравје, а неговиот татко не ги поддржуваше неговите уметнички определби. Сепак, тој најде утеха во својата страст за уметност и почна да учи кај сликарот Доменико Гирландајо на тринаесетгодишна возраст.

Во 1494 година, Микеланџело се преселил во градот Болоња за да студира скулптура под менторство на Николо дел Арка. Подоцна, тој се вратил во Фиренца и работел за моќното семејство Медичи, каде што бил изложен на класичната уметност на антички Рим и Грција што многу влијаело на неговиот стил.

Микеланџело никогаш не се оженил и нема податоци за некоја романтична врска во неговиот живот. Сепак, тој имаше блиски пријателства со неколку уметници и научници, вклучително и сликарот и архитект Рафаел и поетесата Виторија Колона.

Работните места на Микеланџело ги вклучувале Фиренца, Рим и Карара, каде што работел на различни нарачки, вклучувајќи ја познатата статуа на Давид, таванот на Сикстинската капела и куполата на базиликата Свети Петар.

Многу уметници влијаеле на Микеланџело во текот на неговата кариера, вклучувајќи ги скулпторите Донатело и Верокио и сликарите Масачо и Ботичели. Микеланџело, исто така, беше многу инспириран од делата на античките грчки и римски уметници, кои ги проучувал опширно.

Микеланџело бил познат по своите уникатни техники и во сликарството и во скулптурата. Неговиот стил се карактеризираше со употреба на драматично осветлување, сложени композиции и акцент на човечката анатомија и форма.

Влијанието на Микеланџело врз светот на уметноста не може да се прецени. Неговата работа претставува врв на уметнички достигнувања, а неговите иновации во техниката и стилот имаа трајно влијание врз генерации уметници.

Еве ги петте најважни слики на Микеланџело:

1. Таванот на Сикстинската капела: насликан помеѓу 1508 и 1512 година, ова ремек дело содржи девет сцени од книгата Битие, вклучувајќи го и создавањето на Адам и потопот.

2. Последниот суд: Оваа фреска, насликана на олтарниот ѕид на Сикстинската капела, го прикажува второто Христово доаѓање и судот на душите на човештвото.

3. Дони Тондо: Оваа кружна слика го прикажува Светото семејство и се смета за едно од најважните дела на Микеланџело во медиумот на сликарството.

4. Распнувањето на Свети Петар: Оваа фреска, насликана во Капела Паолина, го прикажува мачеништвото на Свети Петар и е забележана по своето драматично осветлување и динамична композиција.

5. Преобразувањето на Саул: Оваа фреска, насликана на таванот на Капела Паолина, ја отсликува библиската приказна за преобраќањето на Саул во христијанството и ја прикажува заштитната марка на Микеланџело што ја користи светлината и сенката.